Na 3 weken intensief werken is de nieuwe trainingsruimte zo goed als klaar. De komende periode zal duidelijk worden wat er nog mist, wat wel werkt of wat juist niet. Terugkijkend heb ik dit project net zo aangepakt als het ontwikkelen van een lezing, een presentatie of een training.
Al snel werd duidelijk dat ik me niet te vast wilde leggen, ik heb zoveel ideeën! De ruimte moet intiem en vertrouwd voelen met een klein gezelschap en ruim genoeg voor een groep tot 30 personen. De kaders liggen er al (de fundering, de muren en het dak), maar de inrichting kon ik zelf bepalen. Net als bij jouw verhaal. Je zet de kaders neer door goed te weten wat de kern is van jouw verhaal en bedrijf. Sommigen noemen dit hun missie en visie, anderen hun purpose en weer anderen noemen het een perspectief. Dit is de bandbreedte van jouw verhaal. Je kunt best over andere zaken verhalen, maar dat is niet zo belangrijk als jouw kern.
En dan komt het inkleuren, in mijn geval letterlijk. Er is geverfd, schoongemaakt en de inrichting is gedaan. De vaste kleuren zijn overwegend rustig, de accessoires meer uitgesproken. Zo kan ik per keer bepalen welke uitstraling dan nodig is. Maar ook het meubilair is te veranderen. Wielen onder kasten zodat ik deze makkelijk kan verplaatsen, een kleed wat ik kan verleggen en een tafel wat ik kan vergroten. Net wat er nodig is. Door niet vast te houden aan werkvormen kun je je verhaal kleuren met dat wat je op dat moment naar voren wil brengen. Afhankelijk van de tijd, de doelgroep en de gelegenheid. Dus je hoeft geen afscheid te nemen van al die leuke ideeën, maar gebruik ze op het juiste moment.
|