Win-win-win

Door weer lol te krijgen in geld uitgeven, lukte het me om al mijn spaardoelen te halen. Teruggaan naar mijn kernwaarden was het enige wat ik daarvoor nodig had.

Slechts 1 maal

In de 3^e klas van de havo vertelde mijn docent me dat je iedere gulden maar 1 keer kon uitgeven. Ook al had je er 1.000, of misschien wel een miljoen. De essentie van de economie is het maken van keuzes. Met de komst van de euro voelde het alsof de opties in 1 nacht werden gehalveerd. Maar bewust kiezen zorgt ook voor focus. Het voorkomt het doen van impulsaankopen en maandelijks zag ik mijn spaarrekening groeien. En toch.

De kunst

Daar waar mijn docent de beperking oplegde, riep mijn moeder steevast: “En de kunst is om er zoveel mogelijk mee te doen!” Na het shoppen vertelde ze mijn vader altijd hoeveel ze die middag verdiend had. Koopjes jagen was me met de paplepel ingegoten. Maar nu? Ik had er geen plezier in. Sterker, ik had het gevoel dat ik Heel Veel Offers Moest Brengen. Hoewel ik niks te kort kwam overwoog ik zelfs om dan maar minder te sparen. De hoogste tijd om weer lol te krijgen in geld uitgeven. De oplossing was even simpel als briljant. Al zeg ik het zelf.

3 Keer is scheepsrecht

Iedere beslissing die ik neem in mijn bedrijf houd ik aan tegen mijn kernwaarden:

Vrijheid – Verantwoordelijkheid – Vreugde

Ik besloot dat ook met mijn uitgaven te doen. Zo klinkt ‘een bijdrage leveren aan’ een stuk positiever dan besparing. Dus ik sprak met mezelf af dat extra besparingen alleen nog mochten worden gedaan als ik hiermee een bijdrage zou leveren aan het milieu. En voordat ik mezelf weer op mijn (duurzaamheids)nek zou zitten, moest ik er ook plezier aan beleven.

Wat écht belangrijk is

Zo fiets ik sinds de zomer voor mijn plezier door de polder. Lekker de wind door mijn haren laten waaien. En nu de sportscholen dicht zijn even de spieren voelen. Tot mijn verrassing viel het me met deze instelling juist heel gemakkelijk om ook voor de noodzakelijke ritjes de fiets te pakken in plaats van de auto. De bescheiden bijdrage aan het milieu én de huishoudpot voelt nu als een fijne bijkomstigheid. Net zoals sparen geen doel op zich is, maar een middel om mijn dromen te realiseren.

Dorothee Beens

mijn profiel